ابوالفضل حبیبی تبار؛ سحر علیان؛ داود سلیمانیان
چکیده
نقطه تزریق انرژی از شبکه انتقال به شبکه توزیع، پست‌های 20/63 کیلوولت هستند. تعیین محل احداث پست، از نظر فنی و اقتصادی برای شرکتهای برق منطقه‌ای و شرکتهای توزیع برق اهمیت ویژه‌ای دارد. هدف این پژوهش، تعیین محدوده بهینه احداث پست 20/63 کیلوولت است و تفاوت روش تحقیق این پژوهش با دیگر مطالعات مشابه، استفاده از معیارهای مرتبط با شرکت ...
بیشتر
نقطه تزریق انرژی از شبکه انتقال به شبکه توزیع، پست‌های 20/63 کیلوولت هستند. تعیین محل احداث پست، از نظر فنی و اقتصادی برای شرکتهای برق منطقه‌ای و شرکتهای توزیع برق اهمیت ویژه‌ای دارد. هدف این پژوهش، تعیین محدوده بهینه احداث پست 20/63 کیلوولت است و تفاوت روش تحقیق این پژوهش با دیگر مطالعات مشابه، استفاده از معیارهای مرتبط با شرکت توزیع برق و لحاظ نمودن تاثیر و ارتباطات درونی معیارها با یکدیگر می‌باشد. در این مدل از روش فرآیند تحلیل شبکه‌ای و توابع فازی در بستر GIS استفاده شده است. با بررسی منابع و نظر‌سنجی از کارشناسان خبره، تعداد 13 معیار بعنوان عوامل اصلی و تاثیرگذار در تعیین محل احداث پست تعیین شد و سپس با استفاده از نرم‌افزار ArcGIS، نقشه‌های پهنه‌بندی معیارها تهیه گردید. جهت همگن کردن لایه‌های اطلاعاتی، داده‌ها با استفاده از فنون فازی بین 0 و 1 قرار گرفتند. وزن نهایی معیارها با استفاده از روش ANP تعیین و در نقشه فازی خود اعمال گردید. برای تحلیل نهایی موضوع پژوهش، از عملگر گاما با حد آستانه-های 7/0، 8/0 و 9/0 استفاده شد. به منظور انتخاب بهینه گامای فازی، داده‌ها در نرم‌افزار SPSS و آزمون ضریب همبستگی گاما، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند که در نتیجه، مقدار ضریب همبستگی و انحراف از معیار محاسبه گردید. نتایج حاصل از محاسبه انحراف معیار نشان داد که گامای 7/0 از دقت بالاتری نسبت به دو گامای دیگر برخوردار است. در نقشه نهایی بدست آمده، محدوده شهر کهک بعنوان بهینه‌ترین محدوده جهت احداث پست 20/63 کیلوولت در سطح استان قم می‌باشد.
ساسان معتقد؛ امین نخلیان؛ لطف الله عمادعلی؛ نصرالله افتخاری؛ حشمت الله محمودیان
چکیده
در این مقاله سیستم اطلاعات مکانی (GIS) یکپارچه به منظور ارزیابی خطر لرزه‌ای در منطقه جنوب غرب ایران مورد استفاده قرار گرفته است. به منظور آماده سازی داده‌ها، عوامل مهم در خطر زلزله شناسایی و لایه‌های داده موضوعی مربوطه، شامل مدل رقومی ارتفاعی (DEM)، کانون زلزله های گذشته و گسل های فعال، برای منطقه ایجاد گردید. برای وزن دهی و رتبه بندی ...
بیشتر
در این مقاله سیستم اطلاعات مکانی (GIS) یکپارچه به منظور ارزیابی خطر لرزه‌ای در منطقه جنوب غرب ایران مورد استفاده قرار گرفته است. به منظور آماده سازی داده‌ها، عوامل مهم در خطر زلزله شناسایی و لایه‌های داده موضوعی مربوطه، شامل مدل رقومی ارتفاعی (DEM)، کانون زلزله های گذشته و گسل های فعال، برای منطقه ایجاد گردید. برای وزن دهی و رتبه بندی پارامترهای موثر در ارزیابی خطر لرزه ای برای تحلیل داده های مکانی با استفاده از GIS، از رتبه بندی عددی مبتنی بر AHP استفاده شده است. با استفاده از روش همپوشانی حسابی-وزنی، نقشه شاخص پتانسیل زلزله برای محدودهای به ابعاد 400×400 کیلومتر مربع در جنوب غرب ایران تهیه و بر این اساس، محدوده مورد مطالعه به 4 منطقه با خطرنسبی خیلی زیاد، زیاد، متوسط، کم و تقسیم بندی گردید. به منظور شفافیت بیشتر، مقادیر خطر به دست آمده از روش EPI برای شهرهای قرار گرفته در محدوده با پهنه بندی خطر زلزله در استاندارد 2800 مقایسه گردید. نتایج نشان میدهد که پهنه بندی استاندارد 2800 در این منطقه در جهت اطمینان است. همچنین بر اساس نتایج، استفاده از شاخص پتانسیل زلزله که حاصل نوعی تحلیل خطر غیر ارگودیک است، در مناطق با پیشینه غنی داده پیشنهاد میشود.
خانم دکتر سارا بهشتی فر؛ سیامک بخشعلی پور گاوگانی
چکیده
زلزله از جمله مخاطرات طبیعی است که به دلیل ماهیت غیر منتظره‌اش، اغلب خسارات جانی و مالی فراوانی از خود بر جای می‌گذارد. در حال حاضر راهی برای پیشگیری از وقوع زلزله وجود ندارد؛ لیکن با راهکارهایی همچون شناسایی مناطق آسیب‌پذیر، می‌توان خسارات ناشی از آن را تا حدی کاهش داد. در این تحقیق به بررسی میزان آسیب‌پذیری بخشی از منطقه 2 شهر ...
بیشتر
زلزله از جمله مخاطرات طبیعی است که به دلیل ماهیت غیر منتظره‌اش، اغلب خسارات جانی و مالی فراوانی از خود بر جای می‌گذارد. در حال حاضر راهی برای پیشگیری از وقوع زلزله وجود ندارد؛ لیکن با راهکارهایی همچون شناسایی مناطق آسیب‌پذیر، می‌توان خسارات ناشی از آن را تا حدی کاهش داد. در این تحقیق به بررسی میزان آسیب‌پذیری بخشی از منطقه 2 شهر تبریز در برابر این رخداد پرداخته شده است. برای این منظور، ابتدا معیارهای موثر در آسیب‌پذیری بافت شهری نظیر مصالح ساختمانی، کیفیت بناها، قدمت بناها و تعداد طبقات، شناسایی و اطلاعات مربوط جمع‌آوری شدند. سپس وزن این معیارها با استفاده از روش بهترین-بدترین که یکی از روش‌های نوین تصمیم‌گیری چند معیاره می‌باشد، محاسبه شدند. در این پژوهش، برای حل مدل مذکور، از روش برنامه‌ریزی خطی سیملپکس استفاده شد و نرخ ناسازگاری حدود 06/0 به‌دست آمد. بر خلاف حالت متداول روش بهترین-بدترین، در هر یک از نقشه‌های معیار، بهترین و بدترین ناحیه، به جای نظر کارشناسی، با استفاده از تحلیل‌های مکانی و به‌طریق محاسباتی، بر اساس وضعیت قطعات ملکی موجود در داخل هر ناحیه تعیین شدند و در نهایت نقشه آسیب‌پذیری در محیط GIS تولید گردید. همچنین مقدار مجاز برای تغییر وزن هر معیار، مشخص شد. وزن معیارهای کیفیت ابنیه و فاصله از فضاهای باز به ترتیب بیشترین و کمترین انعطاف‌پذیری در برابر تغییر را دارند. بر اساس نتایج پژوهش، ناحیه شماره 2 بیشترین آسیب‌پذیری را در برابر زلزله دارد که 16 درصد از منطقه مورد مطالعه را به خود اختصاص داده و شامل 1815قطعه ملکی می‌باشد.
