درسالهایاخیر،اهمیت آب زیرزمینی بهمثابه منبع مهم تأمین آب در مناطق خشک و نیمهخشک بهدلیلبرداشتبیرویهازآن دوچندان شده است. برداشت بیرویه سبب افتسطحایستابیآب در بسیاری از مناطق کشور شده است و باجایگزینکردن روشهای آبیارینوینبهجایروشآبیاریسنتیمیتواناز روند افت سفره و درنتیجه بیابانزایی جلوگیری کرد. کیفیتآب ...
بیشتر
درسالهایاخیر،اهمیت آب زیرزمینی بهمثابه منبع مهم تأمین آب در مناطق خشک و نیمهخشک بهدلیلبرداشتبیرویهازآن دوچندان شده است. برداشت بیرویه سبب افتسطحایستابیآب در بسیاری از مناطق کشور شده است و باجایگزینکردن روشهای آبیارینوینبهجایروشآبیاریسنتیمیتواناز روند افت سفره و درنتیجه بیابانزایی جلوگیری کرد. کیفیتآب آبیاریازمحدویتهای مهم توسعةآبیاریتحتفشار در مناطق خشکو نیمهخشک بهشمار میآید. هدف پژوهش حاضر شناسایی مناطق مستعد آبیاری تحت فشار در دشت خالدآباد با استفاده از تکنیکهای زمینآمار و GIS است. بهمنظور پهنهبندی کیفیت آب دشت از پارامترهای کیفی 11 چاه پیزومتری موجود در دشت استفاده شد. برای پهنهبندی نقشههای کیفی از بین روشهای زمینآماری IDWو کریجینگ، روش کریجینگ بهدلیل داشتن RMSE و MAE کمتر، انتخاب شد. با رویهمانداختن لایههای کیفیت آب براساس منطق بولین، مناطق با کیفیتآب مناسب برایاجرایسیستمآبیاریتحتفشارمشخصشدند. نتایج نشان دادند که 9/21 درصد از منطقه برای آبیاری بارانی مناسب و 4/54 درصد از منطقه برای آبیاری قطرهای مناسب است. پیزومترهایاستفادهشده برای آبیاریقطرهایدرمحدودةوسیعتری قرارگرفتند.بنابرایندربخشوسیعیازمنطقة مورد مطالعه، سیستمآبیاریقطرهای درمقایسه با روش آبیاری بارانیقابلیتاجرایی و راندمان آبیاری بالاتری دارد. کلیدواژهها: GIS، کیفیت آب زیرزمینی، آبیاری تحت فشار، مکانیابی، بادرود.