افزایش محصول به تأمین نیاز آبی گیاه وابسته است؛ درنتیجه، تخمین درست نیاز آبی گیاه هم به تولید محصول کمک میکند و هم در مدیریت منابع آب تأثیر دارد. الگوریتمهای سبال و متریک از مهمترین و پرکاربردترین روشهای باقیماندة بیلان انرژی برای برآورد تبخیر و تعرق واقعی با استفاده از دادههای سنجش از دور محسوب میشوند. بر همین اساس، ...
بیشتر
افزایش محصول به تأمین نیاز آبی گیاه وابسته است؛ درنتیجه، تخمین درست نیاز آبی گیاه هم به تولید محصول کمک میکند و هم در مدیریت منابع آب تأثیر دارد. الگوریتمهای سبال و متریک از مهمترین و پرکاربردترین روشهای باقیماندة بیلان انرژی برای برآورد تبخیر و تعرق واقعی با استفاده از دادههای سنجش از دور محسوب میشوند. بر همین اساس، هدف از تحقیق حاضر بررسی نتایج تبخیر و تعرق واقعی با اجرای مدلهای متریک و سبال در دشت قزوین است. بهمنظور ارزیابی نتایج برآورد تبخیر و تعرق واقعی، از دو سنجنده با قدرت تفکیک زمانی و مکانی متفاوت (تصاویر سنجندة مودیس[1] ماهوارة ترا و سنجندة ETM+ ماهوارة لندست 7) استفاده شد. در این زمینه، دادههای ایستگاه هواشناسی قزوین و نیز دادهبرداری لایسیمتری، بهمنظور صحتسنجی نتایج الگوریتم متریک و سبال، بهکار رفت. نتایج مدلهای متریک و سبال با مجموع ده تصویر از تصاویر سنجندة مودیس ماهوارة ترا و سنجندة ETM+ ماهوارة لندست 7، با دادهبرداریهای لایسیمتری گیاه مرجع چمن در سال 1380 ارزیابی شدند. سنجندة مودیس با 88/0r =، 91/1 RMSE= و 85/0 SE= میلیمتر بر روز و سنجندة ETM+ با 00/1 r=، 91/0RMSE= و 09/0 SE= میلیمتر بر روز در مدل متریک، در مقایسه با مدل سبال، برآوردی دقیقتر از دادهبرداری لایسیمتر دارند و در این تحقیق، مدل متریک بهمنزلة مدل برتر برای برآورد تبخیر و تعرق واقعی در منطقة دشت قزوین توصیه میشود.