ارائه روشی ابتکاری بر پایه الگوریتم ژنتیک برای بهینه‌سازی تخصیص مصدومان زلزله به مراکز درمانی

در زمینه مسائل تخصیص خدمات و مراکز خدماتی با ظرفیت مشخصی برای متقاضیان، مطالعات کمی صورت گرفته است و اکثر راه‌حل‌های ارائه‌شده برای این نوع مسائل، محاسباتی پیچیده دارند. برای حل این مشکل، روش‌های ابتکاری متناسب با شرایط مسئله شکل گرفته‌اند. همچنین در بیشتر کاربردها و مسائل تخصیص، بخش مهمی از اطلاعات و تحلیل‌ها جنبه مکانی دارد، ولی پژوهشگران تحقیق در عملیات و مدیریت که در این زمینه مطالعه بیشتری دارند، معمولاً به این موضوع کمتر توجه کرده‌اند. تخصیص مصدومان زلزله به مراکز درمانی را می‌توان در مسائل تخصیص‌های ظرفیت‌دار طبقه‌بندی کرد که اهمیت زیادی در مدیریت بحران زلزله دارند. از این رو، تکوین روشی مناسب برای بهینه‌سازی تخصیص مصدومان به مراکز درمانی اثر مهمی در کاهش زمان امداد‌رسانی و درنتیجه، کاهش صدمات جانی دارد. در این مقاله، ارائه روشی ابتکاری بر پایه الگوریتم ژنتیک برای بهینه‌سازی عملیات تخصیص مصدومان زلزله به مراکز درمانی، با استفاده از قابلیت‌های سامانه اطلاعات مکانی (GIS) توضیح داده می‌شود. به‌منظور بررسی کارایی الگوریتم طراحی‌شده، دو روش متفاوت برای تعداد و نحوه پراکندگی مکانی مصدومان زلزله برای منطقه مطالعه‌شده درنظر گرفته شد. مشکل دیگری که در پیاده‌سازی روش طراحی‌شده به آن توجه شده است، تأثیر میزان جمعیت اولیه الگوریتم ژنتیک در نحوه حل مسئله و زمان حل آن بود. با بررسی نتایج به‌دست آمده می‌توان گفت ساختار طراحی‌شده توانایی لازم برای حل این نوع مسائل را با انتخاب میزان جمعیت اولیه مناسب دارد.