حمید حسینی؛ محمد طالعی
چکیده
امروزه فنّاوری مدلسازی اطلاعات ساختمانی، یا بهاختصار BIM، به بستری مهم و کاربردی بهمنظور تحقق اهداف شهرهای هوشمند تبدیل شده است. بااینحال، این فنّاوری ساختمانها را بهتنهایی و بدون توجه به فضای بیرونیشان و دیگر ساختمانهای شهر در نظر میگیرد و نیز فاقد ابزارهای لازم برای تحلیلهای مکانی گوناگون است. در این زمینه، اشتراک ...
بیشتر
امروزه فنّاوری مدلسازی اطلاعات ساختمانی، یا بهاختصار BIM، به بستری مهم و کاربردی بهمنظور تحقق اهداف شهرهای هوشمند تبدیل شده است. بااینحال، این فنّاوری ساختمانها را بهتنهایی و بدون توجه به فضای بیرونیشان و دیگر ساختمانهای شهر در نظر میگیرد و نیز فاقد ابزارهای لازم برای تحلیلهای مکانی گوناگون است. در این زمینه، اشتراک ذاتی میان BIM و سامانههای اطلاعات مکانی، یا بهاختصار GIS، نشان میدهد که با تلفیق آنها میتوان دانش یکپارچهای در کاربردهای گوناگون شهری، هم در فضای داخلی ساختمان و هم در فضای بیرونی آن، ایجاد کرد. اگرچه BIM و GIS هریک بهمنظور دستیابی به اهداف جداگانهای ایجاد شده است، هر دو به مدیریت اطلاعات در قالب مدلسازی سهبعدی میپردازند؛ با این تفاوت که BIM اطلاعات ریزدانه را در زمینة ساختمان و فضای داخلی آن، با عنوان اطلاعات ساختمانی، تهیه میکند و نمایش میدهد و منبع غنی اطلاعات ساختمانی شناخته میشود اما، در مقابل، GIS اغلب به تهیه و نمایش اطلاعات درشتدانه در فضای بیرونی ساختمان، با عنوان اطلاعات جغرافیایی، میپردازد و دارای ابزارهای مکانی مناسب است. بهطورکلی، تلفیق BIM و GIS موجب مدیریت بهتر اطلاعات مکانی در زمینة کاربردهای گوناگون شهری و در نتیجه، تصمیمسازی بهتر در حل مسائل مرتبط میشود و تحقیقات متنوعی، در این باره، در سالهای اخیر انجام شده است. مقالة حاضر، ضمن بررسی اجمالی فنّاوری BIM و استانداردهای تبادل اطلاعات در BIM و GIS، برخی تحقیقات دربارة تلفیق BIM و GIS از سال 2008 تا 2020 را مرور میکند. در این مقاله، تلاش شده است با استخراج و دستهبندی روشها و زمینههای کاربردی تلفیق BIM و GIS، وضعیت کلی پژوهشها در این زمینه مشخص و دید جامعی به آنها به محققان ارائه شود.