مینا مرادی زاده؛ محمدرضا طالاری
چکیده
بخار آب موجود در جو پارامتری کلیدی در مدل‌سازی تعادل انرژی در سطح زمین است و در متعادل نگاه‌داشتن دمای جو کره زمین نقش عمده‌ای دارد. بازیابی این پارامتر، بعنوان تاثیرگذارترین پارامتر جوی بر رادیانس دریافتی سنجنده، از اهمیت بسزایی برخوردار است. از آنجا که محتوای بخار آب جو در لایه نزدیک به سطح بیشتر و تغییرات زمانی و مکانی آن شدیدتر ...
بیشتر
بخار آب موجود در جو پارامتری کلیدی در مدل‌سازی تعادل انرژی در سطح زمین است و در متعادل نگاه‌داشتن دمای جو کره زمین نقش عمده‌ای دارد. بازیابی این پارامتر، بعنوان تاثیرگذارترین پارامتر جوی بر رادیانس دریافتی سنجنده، از اهمیت بسزایی برخوردار است. از آنجا که محتوای بخار آب جو در لایه نزدیک به سطح بیشتر و تغییرات زمانی و مکانی آن شدیدتر است، اندازه‌گیری ایستگاه‌های هواشناسی زمینی علیرغم دقت بالا، به دلیل محدودیت های زمانی و مکانی و اندازه‌گیری نقطه‌ای، قابلیت تعمیم‌پذیری ندارند. از اینرو، ارائه روش‌های ماهواره محور کاربردی جهت بازیابی دقیق و مداوم آن با توزیع مکانی مناسب ضروری به نظر می‌رسد. هدف این تحقیق ارائه چهار روش نوآورانه و دقیق جهت برآورد نسبت اختلاط بخار آب نزدیک به سطح جو در استان اصفهان و در سال 1399 با توان تفکیک 1 کیلومتر، از طریق تلفیق داده‌های ایستگاه‌های هواشناسی، داده‌های سنجنده MODIS و AIRS و در نهایت اعتبارسنجی و مقایسه عملکرد آن‌ها می‌باشد. بدین منظور، تصحیح خطای اریبی داده‌های بخار آب سنجنده طی مرحله هم‌مقیاس‌سازی و تصحیح خطای درون‌یابی مشاهدات ایستگاه‌های زمینی در دستور کار قرار گرفت. نتایج اعتبارسنجی نشان می‌دهد که روش مبتنی بر استفاده از تعمیم مشاهدات دقیق بخار آب نزدیک به سطح ایستگاه‌های زمینی و حذف خطای درون‌یابی آن‌ها، طی تلفیق با مقادیر بخار آب بازیابی‌شده از سنجنده MODIS از طریق روش نسبت باندی، بهترین عملکرد (R2=0.55، RMSE=1.05 Gr/Kr) را در تخمین بخار آب نزدیک به سطح جو دارد.
