علی اکبر متکان؛ بابک منصوری؛ بابک میرباقری؛ فریبا کربلائی
دوره 7، شماره 3 ، بهمن 1394، ، صفحه 17-32
چکیده
زلزله یکی از مخربترین سوانح طبیعی است که در هر زمانی با شدتهای مختلف رخ میدهد. زلزلههای شدید در محیطهای مسکونی باعث تخریب ساختمانها، راههای اصلی و از همه مهمتر، باعث تلفات جانی میشوند. آشکارسازی ساختمانهای تخریبشدۀ ناشی از چنین سانحهای در زمان مناسب مسئلهای حیاتی برای مدیریت بحران و امدادرسانی به شمار میرود. ...
بیشتر
زلزله یکی از مخربترین سوانح طبیعی است که در هر زمانی با شدتهای مختلف رخ میدهد. زلزلههای شدید در محیطهای مسکونی باعث تخریب ساختمانها، راههای اصلی و از همه مهمتر، باعث تلفات جانی میشوند. آشکارسازی ساختمانهای تخریبشدۀ ناشی از چنین سانحهای در زمان مناسب مسئلهای حیاتی برای مدیریت بحران و امدادرسانی به شمار میرود. این پژوهش با هدف تشخیص ساختمانهای تخریبشده بر اثر زلزله، با استفاده از تصاویر ماهوارهای با قدرت تفکیک بسیار بالا انجام شده است. جهت نیل به این هدف از تصاویر ماهوارهای با قدرت تفکیک بسیار بالا (VHR) مربوط به قبل و بعد از وقوع زلزله در شهر پورتو پرنس کشور هائیتی در سال 2010 و نقشۀ تخریب مشاهدهشده از منطقه استفاده شده است. در این پژوهش پس از محاسبۀ ویژگیهای بافتی تصاویر، با استفاده از تحلیل همبستگی، توصیفگرهای بافتی بهینه انتخاب شدند. سپس با استفاده از مقادیر بافتهای برگزیده و سیستم استنتاج فازی، وضعیت تخریب ساختمانها طبقهبندی شد. در نهایت، نقشۀ تخریب به دست آمده، با استفاده از مدل پیشنهادی، با نقشۀ تخریب منطقه مقایسه شد. دقت نهایی مدل پیشنهادی با استفاده از شاخص Kappa، 82% و همچنین، دقت مدل در تشخیص ساختمانهای تخریبشده با استفاده از شاخص Jaccard، %89.69 به دست آمد.
مهدی هاشمی؛ عباس علیمحمدی سراب
دوره 2، شماره 2 ، شهریور 1389
چکیده
کاهش آسیب پذیری در برابر زمین لزره و برنامه ریزی صحیح به منظور مقابله با آن، نیازمند اطلاعات درست و دقیق و روزآمد و بهنگام است. در این مقاله داده های مربوط به زمین لرزه های بزرگ تر از 5 ریشتر در ایران از سال 1950تا 2010 مورد ارزیابی های آماری قرار گرفته اند. ابتدا وجود روند کلی بین بزرگی زمین لرزه ها در دو جهت شمالی- جنوبی و شرقی- غربی بررسی ...
بیشتر
کاهش آسیب پذیری در برابر زمین لزره و برنامه ریزی صحیح به منظور مقابله با آن، نیازمند اطلاعات درست و دقیق و روزآمد و بهنگام است. در این مقاله داده های مربوط به زمین لرزه های بزرگ تر از 5 ریشتر در ایران از سال 1950تا 2010 مورد ارزیابی های آماری قرار گرفته اند. ابتدا وجود روند کلی بین بزرگی زمین لرزه ها در دو جهت شمالی- جنوبی و شرقی- غربی بررسی گردیدند و مشخص شد که روند قابل تشخیصی تا نزدیک ترین همسایه و k(d) – که هر دو فاصله مبنا هستند- مورد استفاده قرار گرفته و نشان داده شده است که زمین لرزه ها به شدت از الگوی خوشه ای تبعیت می کنند. اما شاخص های واریوگرام، General G و Global Moran s I نشان دادند که بزرگی زلزله های خودهمبسته نیستند. برای اطمینان از فقدان خود همبستگی بین بزرگی زمین لرزه ها با توجه به تعداد زیاد آن ها، منطقه مورد مطالعه به شبکه های یک کیلومتری تقسیم بندی شد و مقادیر ماکزیمم و میانگین بزرگی زلزله های نیز در هر شبکه تعیین گردیدند. سپس وجود خودهمبستگی بین هر یک از خصوصیات پیکسل ها با استفاده از واریوگرام بررسی د. در مرحله بعد، به منظور بررسی رفتار زمانی زمین لرزه ها، نمودار فراروانی تجمعی آن ها براساس زمان و نمودار بزرگ ترین زمین لرزه در هر سال رسم شدند. بررسی این نمودارها مشخص ساخت که زمین لرزه های بزرگ همیشه وجود داشته اند. در نهایت نمودار فراروانی تجمعی زمین لزره ها بر اساس فاصله از گسل نشان داد که 90 درصد زمین لرزه های تاریخی ایران در فاصله کمتر از 40 کیلومتری گسل ها رخ داده اند. نتایج این تحقیق می تواند برای بررسی و کشف مناطق لرزه خیز و پهنه بندی لرزه ای، بررسی روند زمین لرزه ها و پیش بینی رخدادهای بعدی مورد استفاده قرار می گیرد.