فاطمه توکلیراد؛ حسن احمدی؛ علیاکبر نظری سامانی؛ غلامرضا راهی؛ اسماعیل عباسی
دوره 6، شماره 3 ، دی 1393
چکیده
فرسایش خندقی یکی از مخربترین انواع فرسایش آبی است که ارائه مدلی فراگیر و جهانی با توجه به جنبههای مختلف آن دشوار است. کسب اطلاعات از سابقة رفتار خندق و نحوة گسترش آن نیازمند پایش مستقیم سالانه است، که بهدلیل هزینه و زمان عملاً در شرایط ایران امکانپذیر نیست. سنجش از دور و GIS و دادههای حاصل از این فناوری میتوانند با فراهمآوردن ...
بیشتر
فرسایش خندقی یکی از مخربترین انواع فرسایش آبی است که ارائه مدلی فراگیر و جهانی با توجه به جنبههای مختلف آن دشوار است. کسب اطلاعات از سابقة رفتار خندق و نحوة گسترش آن نیازمند پایش مستقیم سالانه است، که بهدلیل هزینه و زمان عملاً در شرایط ایران امکانپذیر نیست. سنجش از دور و GIS و دادههای حاصل از این فناوری میتوانند با فراهمآوردن دادههای مکانی در ابعاد وسیع، در چنین ارزیابیهایی نقش اساسی داشته باشند. هدف از پژوهش حاضر برآورد رشد طولی خندقها با استفاده از عکسهای هوایی دو دورة زمانی و بهوسیلة روش رقومیسازی سختگیرانه مبتنی بر هندسة فریم (با استفاده از دیاپازتیو و اطلاعات و علائم حاشیهای عکس) است. مدل رقومی مورد استفاده برای اورترکتیفایکردن عکسهای هوایی، از خطوط توپوگرافی اصلی و فرعی، نقاط ارتفاعی، آبراههها، مناطق سایه، صخرهها و سطوح آبی در محیط PCI و با ابعاد سلول 7×7 متر بهدست آمد. با توجه به اندازهگیریها، میانگین رشد طولی خندقها بهوسیله عکس هوایی، 3/1 متر در سال بهدست آمد. براساس یافتههای پژوهش حاضر مشخص شد که با استفاده از عکسهای هوایی و GIS میتوان مقدار رشد طولی خندقها را با دقت خوبی بهدست آورد. آنالیزهای رگرسیونی انجامشده نشان دادند که بین مساحت حوزة آبخیز بالادست خندق، فاصلة هدکت تا مرز حوزة آبخیز، ارتفاع هدکت و SAR (نسبت جذب سدیم) با گسترش طولی خندق رابطة معنادار وجود دارد. کلیدواژهها: آنالیز رگرسیونی، فرسایش خندقی، عکس هوایی، رقومیسازی سختگیرانه، بوشهر.